Je leest de Groene Amsterdammer. Prachtig tijdschrift. Inzicht, troost. In het nieuwste nummer heb je net het artikel gelezen over Ik stuur deze brief maar op goed geluk weg van (of over) Hella S. Haasse. Over het boek met die titel, waarin het kleine archief van 34 brieven, kaarten en telegrammen uit de periode 1939-1950 te lezen en geduid staat. Uitstekend artikel van Ilse Josepha Lazaroms. De laatste zinnen van het artikel gaan als volgt. ‘De brieven zijn kostbaar in het licht van Haasse’s lange, literaire leven, vooral omdat ze inzicht geven in die eerste, wankele jaren van haar schrijverschap. Haasse is in haar brieven sprankelend, grappig en eigenzinnig gezelschap, zelfs op de moeilijkste momenten. De brieven zijn het vroegste bewijs dat ze daar, op papier, in het isolement van haar schrijven, zelfs ten overstaan van haar ouders en schoonouders, het meest zichzelf was. Zoals er in het beruchte ‘zwarte schriftje’ stond, het boekje waarin Haasse haar persoonlijkste en onaardigste gedachten optekende: ‘Omdat ik niet kan leven, ben ik gaan schrijven.’
Nou moe. Dat was pagina 77. Je slaat om. Cryptogram 3637, men zoekt in de eerste plaats ‘druktemakers op een gammele fiets’ (veertien letters). Nou moe. Daarnaast in grote letters een advertentie van de ‘Filosofische School’. Beetje vreemde naam, bedenk je je. Is de school filosofisch, of is het een Filosofie-school? Maar goed, je blik verglijdt naar de rechterkant, pagina 79. Daar staat ie dan: je advertentie voor drie concerten Gratia Plena van Psallentes samen met The Royal Wind Music. Mooi toch? De advertentie staat op de pagina met de ‘ingezonden brieven’. De laatste zin van dié bladzijde? ‘Psychedelica-onderzoek zou gebaat zijn bij een grotere openheid voor een ander metafysisch paradigma.’
Groningen, Leuven of Brugge – wat zal het worden?
Foto en tekst Hendrik Elie Anna Vanden Abeele, 16 maart 2023
Psallentes Oude Muziek 
Leave a Reply