Deze morgen de uitvaart van componist Wim Henderickx helpen verzorgen in de kathedraal van Antwerpen.
De dienst duurde meer dan drie uur – voor ons een lengterecord. Het vorige record stond op twee uur en vijftig minuten. Maar dat was de uitvaart van een machtige man, een dienst georganiseerd door diens luitenanten. Het type man dat hiërarchisch, verticaal dacht. Het type man dat in de omgang met mensen de brutaliteit en het cynisme niet schuwde. Daardoor voelde die begrafenis toen loodzwaar, uitputtend.
Hoe anders is het dan deze morgen gegaan. Wim dacht coöperatief, horizontaal. Hij trad je zo open tegemoet dat je zelf ook niets anders kon doen dan open zijn. Hij moedigde dat aan, hij maakte het mogelijk. Daardoor voelde de uitvaart deze morgen – hoe moeilijk, lastig, zwaar dit verlies ook is voor ons allemaal – vederlicht aan. Honderdtachtig minuten goed besteed. Bij Wim geen brutaliteit of cynisme, maar oprechte interesse, optimisme, vriendelijkheid. Zijn leven én zijn uitvaart inspireren, doen ons geloven dat er toch altijd nog hoop is voor de mensheid.
Ik dank mijn medestanders van vandaag, van links naar rechts (op de video hieronder, als je wil): Sarah Abrams, Lore Binon, Sarah Van Mol, Astrid Stockman, Barbara Somers, Kerlijne Van Nevel, Rozelien Nys en Noëlle Schepens.
In dankbare herinnering aan Wim Henderickx (1962-2022).
Foto en tekst Hendrik Elie Vanden Abeele
Psallentes Oude Muziek 
Dag Hendrik, dankjewel om dit prachtig, sereen afscheid van een warm mens, groot in alle eenvoud !
Het heeft mij diep ontroerd, jullie hebben de prachtige muziek van Wim vertolkt en de vele, warme getuigenissen. Doet deugd in deze donkere dagen, Wim is een mens om te koesteren !
Aan de familie en de vrienden van Wim, mijn oprechte deelneming bij dit groot verlies.
Van harte veel steun,
Anita Verheecke