… en zich een heerlijke loze ruimte opent die alleen gevuld kan worden met dat ene …

Prachtig stukje weer van Niña Weijers in de Groene Amsterdammer van gisteren 1 oktober 2020. Lees het vooral zelf, maar het trof me zo omdat ze over lezen iets zegt wat ik ook altijd over luisteren denk en zeg (en waarover ik het ook heb in mijn video-essay ‘Luisteren is als wandelen in de Kruidtuin…’).

‘Het echte geluk dat literatuur oplevert, is dat van concentratie. Gewoon, niets anders doen dan een boek lezen, doorlezen, uitlezen.’ Dat is het ideaal dat ze voor ogen heeft: het helemaal opgaan in dat lezen (of dus, in het alternatieve geval, dat luisteren).

Maar het lukt haar niet goed. Haar hoofd zit te vol: ‘ik lig wakker en pieker over mijn inkomsten, mijn uitgestelde belastingaangifte, de hond die verlatingsangst heeft’ en zo verder. En dus blijft ze ‘ongeconcentreerd en ongelukkig’ wachten tot het terugkomt.

‘Tot ik mijn hersenen weer bijeen heb en zich een heerlijke loze ruimte opent die alleen gevuld kan worden met dat ene: lezen.’

Prachtig toch! En vervang lezen eens door luisteren, dus.

In trouwe bewondering,

Hendrik Vanden Abeele