Psallentes daarnet op het doksaal van de Kapellekerk, ongeveer 75 seconden voor het concert met Arnaud Van de Cauter zou beginnen. Geen photoshop in de buurt hé, gewoon het mooie doksaallicht op die klare gezichten (in de zin van helder, maar ook in de zin van: ze zijn er klaar voor), met daar beneden het talrijk aanwezige publiek (je kunt zelf vaststellen dat we je geen blaasjes wijsmaken). Arnaud speelde muziek van Peeter Cornet, wij zongen uit onze nieuwste productie Ab Initio, en ook in ‘alternatim’ met Arnaud. Een wonderlijke combinatie, in de prachtig fijne, zij het door Brussels stadsgeluid soms wel wat verstoorde, maar net daardoor af en toe ook charmant eigenzinnige akoestiek van ‘de Kapellekerk’. Met de enthousiaste ploeg van Voce et Organo, met licht- en bewegingsregie door de organisator voorzien, met dat prachtige Jacques-orgel, en met een welwillend en toegewijd publiek: wat kun je dan anders dan zelf ook genieten van waar je mee bezig bent: samen zingen, samen spelen, samen werken, tot in het kleinste detail. En dat alles met maar één doel voor ogen: mensen beroeren. Of het gelukt is? Dat moet je aan Joost vragen, die weet het misschien.
Met vandaag van links naar rechts (en onzichtbaar in de verre diepte dus ook Arnaud Van de Cauter): Amélie Renglet, Lieselot De Wilde, Barbara Somers, Sarah Abrams, Elisabeth Colson, Kerlijne Van Nevel, Veerle Van Roosbroeck, Lisa De Rijcke.
Samen werken is ook samen eten. Sinds 2013 is Sarah Abrams naast zangeres bij Psallentes ook een duivel-doet-al die zich niet alleen over administratieve, productionele en artistieke kwesties buigt, maar ook gewoon, zelfs ongevraagd, haar collega’s van bijvoorbeeld een pannenkoekje voorziet. In de sacristie, jawel, en het mocht van meneer pastoor. Bedankt Sarah, voor je volle vijf jaar inzet achter de schermen. Dat moet gevierd worden!
Tekst en foto’s Hendrik Vanden Abeele, 22 augustus 2018
Leave a Reply