Het is avond. Een zachte zomeravond. Een kleine groep pelgrims rust uit, zittend tegen de kerkmuur van de Abdij van Montserrat. Zij komen van ver. Ze hebben een lange reis gemaakt om hier de beroemde zwarte Madonna te aanbidden. In de nabijheid van de Maria met het Kind verwachten deze bedevaarders verlichting, vergeving, zuivering, inspiratie, een nieuw begin.
Sommige pelgrims houden er ter plekke al gauw weer liederlijke gewoontes op na. Ze drinken, maken veel lawaai, ze dansen wild. Na de lange tocht moeten zij stoom afblazen. Maar niet deze rustige pelgrims tegen de kerkmuur. Zij genieten van elkaars samenzijn. Ook zij willen ‘liederlijk’ zijn, maar dan heel anders: om de avond door te brengen zingen ze samen liederen voor de Madonna. Ze kennen deze klassiekers door en door.
Het O virgo splendens kunnen we in driedubbel canon zingen, zeggen ze. En het Los set goytxs zullen we in onze taal zingen, niet in het Latijn. We sommen de zeven vreugden van Maria op. En in het Ad mortem festinamus buigen we ons uitgebreid over onze zonden en de dood.
Jij met je vedel, speel maar mee. En jij hebt een fluit zeg je, en jij een luit? Doe mee, we maken er iets moois van.
Het zijn beroemde liederen, en de monniken van de Abdij hebben ze ook netjes opgeschreven in een boekje, als wilden ze zeggen: “Deze liederen en geen andere”.
Psallentes en Zefiro Torna hebben het boekje nog eens opengedaan. Zullen ze gaan zitten, en zingen en spelen?
Psallentes Oude Muziek 
Psallentes en Zefiro Torna zijn met dit programma te gast in Lauwe, op 4 april 2012.