Wat een genoegen was het vandaag in Antwerpen te vertoeven. Samen met Wim Bécu en zijn ‘extended’ Oltremontano Antwerpen evoceerde Psallentes er op het festival Laus Polyphoniae het fenomenale schilderwerk ‘Christus met zingende en musicerende engelen’ (ca. 1480-1490) van Hans Memling. Met speciaal voor de gelegenheid gebouwde instrumenten (en daarbij zes ‘engeltjes’ van Psallentes) konden we een indrukwekkende hoeveelheid laatavondvolk enig laatmiddeleeuws muzikaal genoegen verschaffen — of dat was toch de bedoeling. (Het zou wel erg Facebook-achtig zijn om zelf ervan te zeggen dat het fantastisch was.)
Wat een genoegen was het overigens om nog eens te mogen musiceren in de Sint-Paulus, een bijzonder indrukwekkende kerk — niet alleen visueel, maar zeker ook wat de akoestiek betreft. Wat een rijkdom, daar te Antwerpen.
Wie goed naar het schilderij van Memling kijkt, ziet op de zoom van het kleed van Christus de woorden ‘Agios o Theos’ staan: ‘Heilige God’. (Die Christus zou eigenlijk nog best goed met Facebook omgekund hebben, met al die zelflof.) Die Griekse woorden hebben hun plaats in de (latere) Latijnse liturgie behouden in het ‘Popule meus’ (een Goede-Vrijdag-gezang), waar God twee keer drievoudig aangeroepen wordt: eerst in het Grieks (de oude taal van de Christelijke liturgie) en dan in het Latijn. Voor Memling was het belangrijk deze woorden centraal op zijn centrale paneel te hebben. De aandachtige luisteraar zal deze woorden vanavond ook exact in het midden van het concert hebben gehoord. (Geheel terzijde — meer voor de nerds, haha.)
Tekst en Foto Hendrik Elie Anna Vanden Abeele, 19 à 20 augustus 2019
Psallentes Oude Muziek 
Leave a Reply