Beste María, Hester en Petri
Jullie album ‘Cosmography of Polyphony’ is prachtig. Ik heb het al een tijdje, beluisterde al een en ander, vaak van op afstand, niet altijd geconcentreerd. Vandaag deed ik een integrale hoofdtelefoonbeluistering. Ik ben zeer enthousiast! Wat een mooie staalkaart van jullie ensemble — dat was ook de bedoeling, heb ik begrepen.
Zowel in de verklanking van vocale polyfonie, instrumentale ensemblemuziek als de klaviermuziek van de Renaissance laten jullie een waar meesterschap zien. Echt ontroerend mooi, er spreekt zoveel liefde en devotie uit. Liefde en devotie voor jullie instrument, de (in sommige kringen nog steeds ondergewaardeerde) blokfluit; en ook grote liefde voor het samenspelen, naast het samenzingen wellicht van het mooiste wat een mens kan doen. Wat een kamermuziek maken jullie!
Bij het beluisteren van een album ben ik vaak op zoek naar die ultieme track, de track die ik een tijdlang op ‘repeat’ wil hebben. Dat blijkt in Cosmography of Polyphony moeilijk — ik wil de hele cd wel op ‘repeat’. Dan moet ik dus voor mijn persoonlijke smaak gaan, en dan valt bijvoorbeeld Gesualdo af. Prima componist hoor, en jullie voeren zijn madrigaal uitstekend uit, maar voor mij is zijn stijl een beetje te doorwrocht, te pathetisch (alhoewel de dramatische stilte op 2:15 wel zeer effectief is). Nee geef mij dan maar Ockeghem en Gombert, en zeker Brumel. Wat je daar met zijn Tandernac doet krijgt bij deze de prijs van de ‘gouden minuut’: tussen 1:20 en 2:20, dat zet ik op ‘herhaal’.
Nog dit. Ik schrijf dit briefje vanuit Leuven, waar ik woon op ongeveer één kilometer van waar Petrus Phalesius vermoedelijk zijn boekhandel had. Wat je in dat trio van Phalesius-stukken doet is geweldig: virtuositeit met de teugels stevig in handen, weelde en rijkdom. En wat een risico’s nemen jullie. Zijn jullie crash test dummies, of leven jullie graag gevaarlijk?
In bewondering en trouwe verkleefdheid
Albapopulus, aka Hendrik Elie Vanden Abeele
Psallentes Oude Muziek 