Brugge was top

Zie je me genieten? Dat is echt zo hoor, als je voor zo’n prachtige ensemble-zangeressen staat en je kan dirigeren in de beste zin van het woord: niet om de maat aan te geven – want die kunnen ze zelf wel houden – maar om à la minute de subtielste dingetjes aan te brengen. Hier wat minder, hier wat meer, komaan vooruit, en laat ons nu maar afremmen. Hoeft niet afgesproken te zijn, ze doen het toch. Een vingerbeweging, mijn lichaamstaal, een blik en hup: ze zijn mee. Het is – vermoed ik – als rijden met een Rolls Royce.

Dit was vandaag, in de prachtige neogotische kapel van de psychiatrische kliniek OLV in Brugge. Een organisatie van Concertgebouw. We zongen live muziek – voornamelijk Souterliedekens – en we toonden twee films die we mee produceerden. Beide films zijn het werk van meesterverteller Griet Teck. Wat hierboven staat over ‘de subtielste dingetjes’, wel, dat is helemaal Griets terrein. Daar zijn we zo blij mee. We zijn erg trots op haar, en op onze samenwerking met haar. We gaan nu eerst eens diep nadenken hoe het met die twee films verder moet – je hoort ervan.

Dank aan de zes zangeressen van dienst, aan Griet Teck, aan de zusters van de Bermhertigheid Jesu, aan Astrid Stockman, aan Neejten, aan Luc De Backer van de Gooikenshoeve, aan het publiek dat elke stoel bezette. Dank aan het Concertgebouw, en wat was het fijn nader kennis te maken met de nieuwe artistiek directeur ervan: Alexander Jocqué. Wat een mooie dag! Brugge was top.

Foto Sophie Ceurtvriend

Tekst Hendrik Vanden Abeele

Psallentes vzw geniet structurele ondersteuning door de Vlaamse overheid