Er was plaats voor iedereen

En iedereen kwam. Heel Ronse was deze avond in de Sint-Martinuskerk. Wat een bakstenen toch, hé, dat gebouw. Je zou ze willen tellen, zoals Anton Bruckner het naar het schijnt deed met de blaadjes van bomen. Volgens mij is dat een fabeltje (dat hij dat deed), maar vandaag wou ik dat het waar was. Het tellen van de bakstenen van de Sint-Martinus in Ronse. Het zou een levenswerk kunnen worden. Ooit misschien.

Psallentes was dus in Ronse vandaag, zeer tot ons genoegen, voor een prachtig gevulde kerk. Het klonk er heerlijk. Er heerste stilte, focus, attentie, aandacht, of wat je ook aan nu-woorden zou willen gebruiken. Buiten scheen de zon, maar best veel daarvan duwde via de glasramen door tot in de grote kerk. Binnen zongen zes Psallentes-zangeressen vocale muziek van de twaalfde tot de negentiende eeuw, maar met enkele bijzondere tussenstops bij Ronsenaar De Rore. Wat klonk zijn Regina Caeli daar goed.

Bijzondere dank aan die zes zangeressen. We zijn eigenlijk een beetje een familietje geworden. Een fijne groep mensen die ‘horizontaal’ met mekaar omgaan: open, eerlijk, vriendelijk, lief, constructief. En we lachen best veel. Een aandachtige luisteraar hoort dat. Ik ben daar trots op en erg blij mee. Als je me ooit, als dit afgelopen is, zal vragen wat Psallentes zo uniek maakte, dan zal het dit zijn. Dat ze nog fantastisch mooi kunnen zingen komt dan op de tweede plaats.

De charmante stad Ronse heeft ons warm ontvangen. Wat daar op de markt trots geafficheerd staat blijkt echt zo te zijn. Er was plaats voor iedereen.

Foto en tekst Hendrik Vanden Abeele

Psallentes vzw geniet structurele ondersteuning door de Vlaamse overheid

PS. Het concert werd opgenomen door Concertzender.nl, waardoor je het dus later (vermoedelijk pas na de zomer) kan (her)beluisteren.